ALIŞMIŞ Gönlüm
Sensiz akşam oldu gece gelmedi
Rüyada görmeye alışmış gönlüm Beraber yaşarken kıymet bilmedi Ruhumu germeye alışmış gönlüm Gidince ardından hemen özledi Pencereye koşup yolu gözledi Bunaldı kalbimden her gün gizledi Kirize girmeye alışmış gönlüm Seninle keyfine yoktu diyecek Şaşırırdı neyi nasıl giyecek Gitsin içecekler gelsin yiyecek Saltanat sürmeye alışmış gönlüm Huzur bırakmıyor durduğu yerde Her zaman başımı sokuyor derde Hani aradığım mutluluk nerde? Hep acı vermeye alışmış gönlüm Dinlemiyor artık hiç bir sözümü Aşk için kör etti gönül gözümü Sevdanın peşine düşüp yüzümü Yerlere sermeye alışmış gönlüm -Gecelerin şairi |