ANAMIN GÖZÜNDE BÜYÜMEMİŞİM
Ben kendimi koca adam sanırdım
Anamın gözünde büyümemişim Nasihat dinledim öğütler aldım Bir çocuk gibiyim büyümemişim Yemedi içmedi bana yedirdi Karnında taşıdı bana can verdi Çıkarsız kuralsız beni severdi Ben çocuk kalmışım büyümemişim Güzel elbiseler aldı giydirdi Büyüttü besledi sevgisin verdi Bu dünyada bitmez analar derdi Ben çocuk kalmışım büyümemişim Herkesin anası kendine tatlı Kime ne söylerse analar haklı Hatırı hürmeti sevgisi farklı Anamın gözünde büyümemişim Hava soğuk ise üstümü örter Bir ana sevgisi her şeye yeter Sarılır boynuna gözünden öper Sanki çocuk gibi böyümemişim Çoban oldum azık sardı sırtıma Ortak oldu sevincime korkuma Bende yıllar sonra vardım farkına Anamın gözünde böyümemıişim Benim anam neler çekti bizlerden Ağlar göz yaşını gizler Sizlerden Kul yılmaz bir sevgi çıkar sözlerden Ben ömrüm boyunca böyümemişim HÜSEYİN YILMAZ |
Hazır yeri iken kısa bir demek hayatın içinden yazayım
Ağbim Annemin yanına hiç gelmedi kızdı bağırdı hakaret etti
Hatta unutmam bayram günü bile kapı çalmadı
Ne olursa olsun o bir anneydi
Annem o hakarete aldırmadan tek dediği kelime
oysakı yataktan kalkamıyor hadi gideyim oğlum hasta gelemiyor ben gideyim oğluma diyor
yerinden kalkamayan bir anne yürüyemediği unutuyor evladı için evlatsa gayet iyi sağlıklı
Hayat bak anne gözünde hala çocuk evlat
saygılar yüreğinize sağlık