Ölüm ne yapsın
"Belki
Her şeyi unuturum Ne ağrı kalır ne sızı Vazgeçer birbirlerinin etrafında Ateş dansı yapmaktan hücrelerim İlahi bir dinginlik -Sessizlik- Huzur Bakarsın Soru sormaktan bile vazgeçer aklım" ... Şaraptan bir yudum Bir nefes sigaradan Ve artistik bir tebessüm kameraya ... Sonra ... Sonrası yok Fişini çekerken hayatın Güya Son buyruğunu verirsin insanlara "Cesedim kadavra olsun Olmadı Yem yapın balıklara" ... İlahi mehmet Olum Anlamadın mı daha Nerde yaşadın bunca yıl Burda -Bu topraklarda- Ölmek en kolay tarafı işin Hem neden ölümü seçmiştin hatırlasana "Anlamsız geliyor herşey" Hah İşte öldün Bir anlam yüklemekti belki hayata amacın Yükledin mi Bilmiyorsun tabi Ölüler bilmez geride kalan macerayı Söyleyeyim Vasiyetini filan .iklemeyip Pamuğu verdiler imamın eline Gömdüler olum cesedini Sahiden Son bir kere "Anlaşılırım " mı sandın ... Burası anadolu Burası diyar-ı rum Burası bütün inançların Bütün kavimlerin Düşüncelerin Ve düşüncesizliklerin Ölümün ve ölümsüzlüklerin Suyla ateşin "Yer" le "gök" ün Yani Hayatla ölümün Çatışıp Çiftleşip Yeni çatışmalar doğurduğu yer Yani ana rahmi Yani kybele İştar İnanna Venüs Afrodit Anla lan işte Yorma beni Burası Apış arası evrenin Savrulmalar ekim 2014 |
Eli elime değmedi
Değse ise ölür idim,
Dili dilime değmedi
Değse ise ölür idim.
Bana gönlünü vermedi
Gönül bahçeme girmedi
Bahçemde güller dermedi
Derse ise ölür idim.
Gönlüm yüceden inmedi
Ağlar ağıt hiç dinmedi
Gözde yaşı yar silmedi
Silse ise ölür idim.
Aklım aşkıma yetmedi
Başımdan aklım gitmedi
Sevdiğimi yar bilmedi
Bilse ise ölür idim.
Namelerimi dermedi
Bakışla sevgi örmedi
Gözü gözümü görmedi
Görse ise ölür idim
İSMAİLOĞLU değmedi
Kendisini hiç övmedi
Sevdim fakat o sevmedi
Sevse ise ölür idim.
---- 08.03.1960 - İslahiye
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ - İstanbul