YOK OLUŞSırt üstü uzanmış yatıyordu. Bedeni hiç hareket etmiyordu. Ben sevinçle ona doğru koşarken, o hiç tepki vermiyordu. Anladım aslında; ama anlamamazlıktan yanaydı tercihim. Ben koştukça o uzaklaşıyordu sanki. O uzaklaştıkça ben koşuyordum, sesleniyordum, haykırıyordum. Gücüm tükendiğinde ise onun artık beni duymadığını anlıyordum. Uyandığımda hepsi bir rüyaymış fark ediyordum. Rüya da olsa gerçekmiş gibi etkisinden kurtulamıyordum. Ölüm işte, rüyada da olsa insanı derinden sarsıyordu. RT |