YOKLUĞUN YOK EDİYOR
Yaşama tutunmaya çalışıyorum
Sensizliğin kıyısında Zor bu hayat sen yanımda olmayınca Dokunduruyor mısralarını her şarkıda Zehir bu ayrılık yutamıyorum Soluğumdun nefes alamıyorum Ne kadar kolaydı herşey halbuki Sen gittin herşey bitti Bu anlamsızlığı anlamak zor Kelebek ömrü gibi Umutlarımdan yakınıyorum Sarılan hayallerini bile özledim Hayalinde hayal oluyor Ruhumu benden almış gibisin Bedenimde benliğini bırakmak zor Yokluğunla yok oluyorum... |
Eli elime değmedi
Değse ise ölür idim,
Dili dilime değmedi
Değse ise ölür idim.
Bana gönlünü vermedi
Gönül bahçeme girmedi
Bahçemde güller dermedi
Derse ise ölür idim.
Gönlüm yüceden inmedi
Ağlar ağıt hiç dinmedi
Gözde yaşı yar silmedi
Silse ise ölür idim.
Aklım aşkıma yetmedi
Başımdan aklım gitmedi
Sevdiğimi yar bilmedi
Bilse ise ölür idim.
Namelerimi dermedi
Bakışla sevgi örmedi
Gözü gözümü görmedi
Görse ise ölür idim
İSMAİLOĞLU değmedi
Kendisini hiç övmedi
Sevdim fakat o sevmedi
Sevse ise ölür idim.
---- 08.03.1960 - İslahiye
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ - İstanbul