ÜZDÜĞÜN
ÜZDÜĞÜN
Yetmedi mi yar beni üzdüğün Kalbinin bir köşesine atıp çürütdüğün Kahrettin beni habersizce çekip gittiğin gün Sen gittin ya infaz gibi gelir ölüm Nedir ki gitmene neden olan öfke Dert keder geldi üst üst de Özleniyor sun sen gittiğinden beri işte Bende fazla yaşayamam bu ihanetle Seni sayıklasam da son nefesim de Sen unutma beni ne olursun mutlu gününde Gözyaşların damlamasın mezarımın üstüne Zor olsa da kavuşuruz elbet günün birinde |