Artık alışmalıyım..
Aslında şimdi daha iyi anlıyorum
Bir gün gelip yapayalnız kalabileceğimi Meğer ne çok yanılmışım Ne çok kapılmışım etrafımdaki kalabalığa, Canım bildiklerimin bile Bir gün gelip Beni bırakabileceklerini bilememişim. Bu nankörlük müdür Yoksa hayatın gerçeğimi bilinmez Şu an için bildiğim tek doğru yalnızlık Çok yazık, şimdi anlıyorum Ağız dolusu gülücükler saçarak içimdeki çocuğu İlle de yaşatarak kendimi kandırmışım meğer. Benim büyümüş, yüreğim, Çocukluğum çok geride kalmış Geride kalmış süslü hayaller Çatısı akan eski bir ev gibi ıssızım şimdi Bu sessizlik yoruyor beni Belki de alışmalıyım, Bir gün ya geriye Bir ben kalır sam. Sami Arlan.. |