Hazan Dökülüyor
Sensiz bayramın kaçıncı sessiz baharı
Yağmur dar geliyor içime sığmıyor akıntılarda Bu kaçıncı güzünde gözlerim ağlıyor Duyuyor musun hıçkırıklarımı Yokluğunun çığlığında çığlıklarım Hazan dökülüyor rüzgarında Yalın ateş kardı sevda içinde yanıyor Mahsur kaldım suretine ne olacak ahvalim Şaşırdı pusulam zemheri soğun’da Bana uğramaz mutlu bayramlar baharında Dolunay saklanıyor,bu gece bulutların arkasına Nemrut siyahında sisler etrafımı sardı Saldı hüzünleri üstüme dökülüyor Kurudu yeşillikler sarardı ruhum Hangi dal kırılıp düşecek toprağın kucağına Bayramsız kaldı kalbim hüzzamlı son baharında Dökülüyor sevda yaprakları toprağın kucağına |