BENİM KAVGAMBir umut adımlarına vermişim Kendimi Eminönü’nde güvercin Dostça yaşam kavgasında Buğday peşindeyim. Geçerim Galata Köprüsü’nden Vurur Karaköy’ün kokusu Yüzüme Ak vücutlar Kırmızıya boyanır. Zürafa Sokağı’nın taşları İner denize Deniz sarhoş olur. Beyoğlu’nda çıtkırıldımlar çok Savurur eteklerini Yüksek topukları kalır raylarda. Çoğalır yürekler Taksim’de Sokak aralarından Çıkar gelir umudun bekçileri Binler olur Aynı atar kalpleri. Biri iner biri kalkar Pankartların Gülümser gözler . Geleceğİ kurmak adına Taksim Anıtı’nda söz verilir. Ertürk DEMİRCİ |