FERMAN
(Gazze’li mazlum çocuklara ithaf ediyorum...)
Virane gönüllerin onulmaz akşamında Celladın bilediği keskin kılıcı buldum Son kez tara saçını kılıcın aynasında Dokunayım saçına ben fermana el oldum. Attığın tüm çığlıklar zalime ninni olur Yahudinin vicdanı mahşerde yerin bulur Minicik bebe ölür ancak hatıra kalır Gömerek acınızı ben fermana kul oldum. Sesin çıkmaz gücün yok duyduğum hırlamadır Kahkaha atıp duran zalimden fırlamadır Yaşadığın inan ki bir garip zorlamadır Dayan kardeşim dayan ben fermana dil oldum. Bayramlar bayram değil arefe durgun geçer Gülmeye namzet çocuk ecelden şerbet içer Sade kuşlar değildir nice bebeler göçer Acınıza dokunup ben fermana kol oldum. Gelgitler yaşanıyor çöllerin gecesinde Acılar hissedilir bebenin hecesinde Mutluluk yazıyor bak göklerin ecesinde Tunellerden çıkalım ben fermana yol oldum. Talip KAZGI 3 Eylül 2014 Cuma (Kurban Arefe) Saat : 19:15 KONYA |