Elbet bir gün bitecektir bu çile,
Zamanını bilemezsin kınalım.
Sevilmeyi umut etmek nafile,
Güldürmezsin gülemezsin kınalım.

Sabır taşı ilaç olmaz hastaya,
Akıl ermez gam karışan desteye.
Garip gönlü vereceğim postaya,
Adresin yok alamazsın kınalım.

Kapıldığım boz bulanık sellerde,
Sürünürüm per perişan hallerde.
Acımasız kurt mekânı ellerde,
Tek başına kalamazsın kınalım.

Ölüm müdür, hasretliğin arkası?
Hüzün oldu sevdamızın markası.
Saldım işte son bir veda şarkısı,
Sazın yoktur çalamazsın kınalım.

Kaderinde beste oldun ozanın,
İnsafı yok talihimi yazanın.
Rüzgârına kapılmışım hazanın,
Arasan da bulamazsın kınalım.

Son mektubum ulaşırsa eline,
Hıçkırarak ah getirme diline.
Gözlerimi halı yaptım yoluna,
İki adım gelemezsin kınalım.

Taş çatladı sabır sebat son demde
Sensizliğin kor soluğu ensemde.
Evinizin eşiğinde ölsem de,
Zaten beni dilemezsin kınalım.

Mehmet Nacar