Ihlamur Ağacı Ve Yağmur
Yağmur, tufan
Ihlamur ağacımla baş başa. Boynunu bükmüş, Üşümüş yağmurdan belli. Baktığımı fark etmiş gibi Şimdi biraz daha cesurca. Konuşuyoruz "Bana sevgiden bahset" -Yolları dikenli olsa da güzeldir sevgi En güzelini sen bilirsin bana neden soruyorsun ki... -Sen diyorum sen anlat -Ve kanatları vardır sevginin -Uçar mı yani -Uçar tabi, sen uçurmadın mı? -Ama ben Yalan değil uçurdum... Susuyorum Bakıyorum öylece Yağmur dindi, ama ıhlamurum açtı ağzını bir kere Bilirim o konuşmaz boş yere -Ben senin gözyaşlarını bilirim -Yani -Yanisi çok sevmişsin sen -Sevdim de -Sevdin de uçurdun -Bir dakika ya, sen aklını mı kaçırdın? Kimden yanasın sen... Yağmur başladı tekrar -Ne oldu bir hüzün çöktü sana ıhlamur -Yağmurdan korkuyorum -Neden? -Bana hep gözyaşlarını hatırlatır Ağlayacaksın yine -Yok ağlamam -İnanmam, ağlıyorsun işte... Ihlamur felsefe yapıyor "Sadece gülebileceğimiz, mevsimsiz bir dünya olsa" -Bir şiirden mi aldın bunu? -Yok içimden geldi öyle -Doğru söyle -Çaldın değil mi? -Evet tırnak içinde görmüyor musun? -Ömürsün sen, İyi ki varsın ıhlamur ağacım Seninle hafifliyor acım Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN |
Konuşan dizeler,, hoş ve kokulu...