YETER
Yargılasın gözlerimi engizisyon gözlerin
Kahverengi celladınla yüreğimi kes yeter Bir meçhule sürüklesin ardın sıra izlerin Sahra gibi şu Mecnun’u kucağına bas yeter... Alev alev sarsın beni merhametsiz közlerin Kor ateşler okşar teni, hayalimde es yeter İnfazıma gardiyansa merhametsiz sözlerin Bir zehirli şarap gibi sevdiğini kus yeter... Mezarımda taşım olsun o şefkatli dizlerin, Son kez başım dayayıp da kenarına as yeter. Taner ölür, unutulur hikayesi bizlerin Yüreğinin köşesinde tutulacak yas yeter... |