GÖZLERİM YAĞMURLAŞIR
Ey şair! Ayrılık var bu aşkın kaderinde
Dendiği günden beri gözlerim yağmurlaşır. Gönlüm senin adını, hasret şiirlerinde Andığı günden beri gözlerim yağmurlaşır. Gerçekler çekmecemden önümdeki masaya Konunca birer birer, anlam geldi kıssaya Dertlerim hasret denen o gizemli tasaya Döndüğü günden beri gözlerim yağmurlaşır İlan-ı aşk ederken dil bütün söylevinde Yüreğim mutluluğu buldu gönül evinde Kalbim, senin sunduğun sevdanın alevinde Yandığı günden beri gözlerim yağmurlaşır Bakışın merhem oldu dinmeyen kalp sızıma Gülüşün umut saldı kara alın yazıma Turnalar selamınla uzaklardan omzuma Konduğu günden beri gözlerim yağmurlaşır Coşari dünya yalan kim kala kimler öle Nil bile su veremez olmuş Mısır’da çöle Ben Yusuf, sen Züleyha, gönlün gönlümü köle Sandığı günden beri gözlerim yağmurlaşır İbrahim COŞAR |