Çok Yanlış Anlamışım...
Yıkıldığım anlar oldu
Sessiz kaldığım, sızlandığım Bir köşede kıvranıp saatlerce ağladığım Bedenime laf anlatamadığım Ya da günleri hep geçecek sandığım Hiç durmadan dakikaları saydığım Yelkovanın her hareketine bağlandığım Islak duvarlara sırtımı yasladığım Yıkılacağını bile düşünmeden kandığım Her gece kaçsam da ölüme yaklaştığım Kaçtığımı sansam da hep aynı noktada kaldığım Bir dua bile bilmeden sokaklara attığım Her adımda biraz daha kuvvetliyim sandığım Suyun dahi olmadığı ateşlerde yandığım Ya da sensizliğin acısıyla tüm bunlara inandığım Elimi uzattığım anlar oldu Yüzündeki gülücükten çok uzak kaldığım Sayılı günlerimi bir anda harcadığım Seni görmeden gideceğimi sandığım... Seni bekliyorum meleğim. NeRDeSiN... |