Zifiri karanlık kör sokakları,
İnceden aydınlatan bir lamba !
Kayıp şehir sokaklarında,
Aradığım varlığım bir ceset.
Savrulmuş sensizlikte kaldırımlara!
Kaldırım taşları olmuş mezar taşım,
Damarlarımdaki kan çekilmiş hücresine,
Ruhum bedenimi terk eylemiş sevdam.
Kirpiklerimde son damla olan sen,
Bedenimi yıkamış kefenle artık !
Sokakların en ücra köşesinde,
Sensizliğim olmuştu kefenim sevdam.
Ahhh ruhum can çekişmekte !
Etrafıma toplanmış acıyan gözler,
Uzaklarda bir ayak sesi !
Kalabalığa karışan sen dur dokunma !
Gözlerinden sicim gibi yaş boşalır,
Ahhh çok geç artık çok geç,
Ağlama sus yerde yatan ceset !
Ben yanındayım ruhumu hisset.
Son kez bakamadığın gözlerimi kapat !
Artık uğurla beni sonsuzluguma,
Son buseni kondur dudaklarıma,
Senede birgün gel, gel mezarıma.
Zehra’nın sonsuzluk oyunu sana,
Oyun bitti ,bitti artık, kapat perdeleri,
Son oyunumu oynadım sana !
ELVEDA sevdam ELVEDA SANA....
Şaire Zehra Demirtaş Boz