Bilmiyorum yolun selametini, tevdi edilen şevki
Öylesine gidiyorum göçmelerin dirliğimde fevki
Ne şimal, ne şark ve hatta dahi garp esin mevkii
Kaybolan ümmet kimliği, şura ahengi azimet mi

Arzın nidası dinmiyor ve afat nefesleri götürüyor
Bela, musibet tükenmiyor, şirret hanelere giriyor
Evlatlar kimi dinliyor, serzenişler kifayet etmiyor
Kul başını alıp gidiyor, Beşerlik aşka hükmediyor

Oysa süreler okunuyor, ayetler bir bir dile geliyor
Neden kalplerin sesi duyulmuyor, yürek burkuyor
Akıl sır ermiyor vakit kime hakikati hikâye ediyor
Annem babam kabrinde bilsem ki hasreti demliyor

Kavuşmak bilincin olmazsa niçin kefalete yetmiyor
Kim vefayı hakkıyla biliyor, sadakat ta uzaklaşıyor
Zülüm, ümmeti muhammendin umutlarını yoruyor
Ne bir hal kalıyor, ne de taranan sayfalar okunuyor

Temaşa ettiğim hasret gülü ne kadar güzel kokuyor
Hissiyatımı özlemle kuşatıyor, atimde şevk beliriyor
Kalbi umutlarım harlaşıyor ve seninle anlamlaşıyor
İşte bu vakit hüzün halimden ayrılıyor sana erişiyor

Sadece bilmek elvermiyor, azim zarureti kesp ediyor
İradem aklımla vicdanıma yöneliyor idrakte bekliyor
Sabır, kanaatle kavilleşiyor, umut kalplerden uçuyor
Senin eksik etmediğin tebessümün halime haz veriyor

Seyyahın halinden hancı bir başka anlar hasret kokar
Aşk, muhabbet bahtında açan ne letafetli bir ilkbahar
Sevgiden kim korkar, sevda sağanağında edep bir har
Ah kalbim aşkın buğusunda ar var kim ararsa illa kar

Hali yazmak ve melali merakla arza sunmakta evet fark
Ruhun sayfalarında solumak kalbi müşterekliği bulmak
Ecrin suhuletiyle barışık olmak, fazilette hazla yarışmak
Ah efendim, bir şekliyle sana ulaşmak, yaşamaktır sanat

Mustafa Cilasun