-ESKİLERDEN BİR SES-
İnsanoğlu, ezan ile gelir de
Ve terk eyler dünyayı sala ile Gözümüzün önünde bir film şeridi Yine de burkmaz mı yüreği? Bir dostun ani vefati. Siyahlarımı giyinmedim Hani matemzede de değilim Karalar bağlamadı yüreğim Uhrevi hislerle dolu ruhum Anılar denizinde bir yolcuyum. Konya’dan bir dost yürek Fahrî Konyalı kıldı beni de Uzandım yıllar öncesine Meram bağlarında dolandım Meramımı anlatsam acep, duyar mı? Hayat apartmanı karşımda Yaşam bir kartpostal mı yoksa? Açılır kapılar kabristana Eski zamanlardan bir bina Maziden bir sayfa oldu bana. Mevlana’nın yanı başında ömrün Mevlamda eridi o yağız çehren Yeşilliklerle ebedi örtünesin Karanfiller kabrini süslesin Dilerim ki, nur içinde yatasın. -2012- L.T. |