Sokak satıcılarının sesleriyle uyanıyorum uykumdan.
Akşamdan kalma bir kahırla yıkayıp yüzümü, çıkıyorum sokağa.
Bulvarlara akıyor durmadan
Gözleri ışıksız kadınlar ve yeni yetme kızlar.
Aşklarını denizin kıyısında ararlarken, yüreklerini çaldırıyorlar.
Kanat çırparak geçiyor
Başımın üstünden akşam rüzgarı.
Yorgun belleğimde eski acılar
Koşarak dönüyorum evime.
Mutlu apartmanı’ nda mutsuz insanlarla
Tozunu alıyorum acının, hüznün bir de kederin.
Oğlumun üç yaş fotoğraflarına bakıyorum.
Kar üstünde can vermiş
Bir serçe gibi duruyor tel çerçevede...

Kirli ve amansız büyüyor gece.
Geceyi elinden tutuyorum
elim alev almış gibi yanıyor.
Kentin bacalarından savrulurken hüzün.
Beynimin çıkmaz sokaklarında
Giderek artıyor çekiç sesleri.
İki baykuş ötüyor iki dalda.
Kırmızı bir akrep ısırıyor yüreğimi.
Yüreğim iki parçaya bölünüyor.
Aralık kapıdan karanlık geliyor
Örtmeliyim, kimsesizliğim duyulmasın.
Mutsuzum, parasızım, kaçağım.
Bütün kapılar üstüme kapanıyor...

Yeni bir şiire başlıyorum gece yarısı.
İmgeler üretiyorum acının madeninden.
Yalnızlığın rahminden çekiyorum dizeleri.
Bir serçenin yorgun sesinden.
Biliyorum, onsuz tadı yok bu dünyanın.
Yok artık sevdiğim o siyah saçlı kadın.
Ne olur çok sigara içme diyen
Hani bir zamanlar eli elimde,
sımsıcak türküler söyleyen...