SIKILDIMAldığım her nefesin, hücresinden İçtiğim sudan, yediğim yemekten Öyle ki, sabahlardan bile sıkıldım Yaşam karagaşası’nın çıkarlarından Enteresan düşlerin hayallerinden Umudun ve hayatın gölgesinden İnsanların bencilce sevgisinden Yarınların, çiçeğinden bile sıkıldım Toprağın kokusunu çekiyorum içime Suyun öz verişiyle canlanır bedenim Böceklerin, dutların, bitkisindeyim Henüz gençliğimin baharında Düşlerin, dünlerin, kuş sesindeyim İstemem şahşahlı göz sel’lerini Üç Şiir, iki Değiş, bir Mızrap yeter Birde mısıra’lı bir gülüşün gurur’u Kuş’lara söyleyin rahatsız etmesin Sevdalar gök yüzüyle örtüşsün Üstüne bir imza çakın son’u olsun Bırakın imamı, şahı yalanın zekatı Aklı kıtlar, hainler, gelmesin sakın Söyleyin Mor Lalelere Ağlamasın Her sabah dallarda sevgiyle açsın Rüzgâr’a dönüp hasret şiirleri yazsın Tek bir ağacın gölgesine sadık kalsın Ben artık sıkıldım çok sıkıldım Düşlerim, umutlu bekleyişim Hayallerim, sevda kokulum Gam yüklü Şiirlerim’in dilsiz yüreği Kimsesizliğin çığlık sessizliği Yalnızlığımın sadık geceleri Kalemimin yanık silgisi Kağıdımın son satırları Sizleri Özleyeceğim... Turgay Parlakyıldız |