AYRILIK BİR RÜZGÂR BEN YELKEN İDİM...Ayrılık bir rüzgâr ben yelken idim Savurdu fırtına, alabora’yım Sevgin gül, gülizar, ben volkan idim Kavurdu yanardağ lav’ım, çırayım... Bu nasıl yangınmış sönmek bilmeyen O ne uzun yolmuş dönmek bilmeyen Bitmeyen yokuşmuş inmek bilmeyen Sahipsiz kaldı gel gönül sarayım... Daha nasıl desem dedim son sözü Toprak doyuracak bir gün o gözü Unuttum aşkından gece gündüzü Sevdanın renginde kep kap-karayım.. Oktay ZERRİN-BAFRA 11-09-2014- 23.23 Öğretmenevi’nde |
Gönül gözüyle yazılan duygularını kutlarım.
Emeğinize sağlık.
----------------------------------------- Selamlar...