O kadar yoruldum ki, olmasın artık sabah,
Şu uzun gecelerin, düşü öldürür beni.
Yazın yaktı kavurdu, güz de bitiyor eyvah,
Sensiz geçen her yılın, kışı öldürür beni.


Her sabah doğan güneş, elbet akşam batacak,
Yar kucağı ararım, başım koyup yatacak,
Kirpikleri ok etti, ha attı ha atacak;
Yay gibi gerdiğinde, kaşı öldürür beni.


Sensiz geçen günlerim, inan bedel asıra,
Biz beraber olursak, razıyım ben hasıra,
Herkese hayat verir, bana gelince sıra;
Başımı koyup yatsam, döşü öldürür beni.


Çektiğin acıların, yarısını sayamam,
Döktüğün göz yaşının, damlasına kıyamam,
Ağlıyorken görürsem, inan ki dayanamam;
Yanaklardan süzülen, yaşı öldürür beni.


Ben bir sevda uğruna, bütün ömrümü verdim,
Artık dostça yaşamak, bundan sonraki derdim,
Düşmandan gelse inan, üzülürsem namerdim;
En çok yar dediğimin, taşı öldürür beni.


12.09.2014
Avni Temiz