Ecel
Karanlık gecelerde bazen yıldız kayar ya
Gözüme bir görünüp yitiyorsun aniden Her şafakla birlikte güneş tekrar doğar ya Can evimde gül gibi bitiyorsun yeniden Perdeyi aralayıp penceremi açınca Taze bir nefes gibi içime doğuyorsun Camımı gagalayan kuşlar ürküp kaçınca Gönlümdeki yuvanda yerini alıyorsun Bir gün olsun kalmadık can cana ve beraber Sevinci ve tasayı hep sensiz yaşıyorum Gün batıp ufukları aşınca başlar keder Bunca gam yükünü ben yalnızca taşıyorum Yüzünü ve kokunu götürme bana bırak Nefesin bahar yeli gibi üstüme essin Ateşinle, istersen bütün bedenimi yak Ecelime razıyım yeter ki senden gelsin |