BİLMEZLER TANIMAZLARDI SEVGİ İNSANINI
bilmezler tanımazlardı sevgi insanını
benzemezdi onlar kimseye kimi çok ağır olurdu karşısındakinide öyle isterdi kendi görmek istediği gözle yalnızca görürdü oysa sevgi insanı neşeli deli dolu bir o kadarda çılgın olurdu deli mavi olmak yanlış anlaşılmalara sebebiyet versede: oysa onların o yürek kapısı her kese açıktı korkarlardı birini incitmekten bir yetimin başını okşamamaktan bir düşküne kol kanat germemekten biri aç olsa onlar yemek yiyemez yataklarında rahat uyuyamazlardı yaradandan ötürü yarattığına muhabbet duyar bununda bilincinde olurlardı çiçeğe böceğe denize mehtaba ................ aya yıldıza doğan her güne batan güneşe vede her şeye sevdalıydı bu sevgi insanları.............. ... gülgün şimşek 8.9.2014 |
Materyalist asrımızın ihtiyaç duyduğu huzura giden yol,bu insanların yolunda...harika bir konu ve betimleme olmuş şairim...
tebriklerim,sosyal hayatımızın en önemli ihtiyacı olan güzel yürekli bu sevgi insanlarını konu olarak ele alışınız ve bizlere de onları hatırlatmanızdaki yürek güzelliğinizedir...saygılarımla...