Gül ağıdı
pencere
düştü ve dağıldı buzdan bir kalbin üzerine a r a l a n d ı yamalı güller yamalı güller bizden derinde zaman yırtılır yamasından gül ağıdı tranvay bulut geçmiş adımlarım mum dizdigimiz beyaz merdivenlerden balerin adımları dökerek ışıkların hıçkırdığı yere gelmiş kırık aynalar ve çizik alın evlerin odaları zehir zakkum ağ/usu piçler hayatı bir bitmiş pir bitmiş ezeli ve ebedi b/akışlarımızla hani bir yağmur dolusu sok/ağı yüklenmiştik ruhumuza ç/ok ağırdı yaşamaktan da ağır fotograf dol/usu ölmekle b/ekliyorsun beni gelirim güvercinli sokağa ellerini buluta ver yeter güller merdivene basam/akken bekle beni elbet bir gün... ki o gün yaşadığım tüm kuşluk vakitlerini topla ağladığım sağanakları ne vakit penceresinin önünden geçsek el salladığımız yaşlı ve hasta teyzenin ç/oklayan kimsesiz b/akışlarını unutma o bakışlar ki güle çarpar gül sallanır dala çarpar dal sallanır bana çarpar ben de kalır... merdiven basamakta k/ağıttan güller kalır o gümüş teller o gümüş teller saçlardan bir tutam hatıra k/alır ki o gün sarmaşıkların sarması gibi içerlerim bahçeyi vadesi dolmuş akşam sefalarını gömerim kalbime geriye geriye uçururum güvercinleri aşk bizim imzamızı çalmış aşk bizim a ş k b/ i z aşk bi z . . tavusun eteğinde sarılıp ağlayalım antribirüsten düştü Tavus kuşu, zambak, nar zehir akan son pınar ruhumu haykırtıyor bitir bu ikilemi bulutlar sararmadan... gün boşluğa kaymadan kurşuna gül sarmadan tavus kuşu heykeli kapalı tüller kapalı tüller g/öze göstermez aman kırbaç y/aralı z/aman kor hançere gül bağla gülü hançerle dağla biz hangi kitaptık yırtılarak y/aralandı hikayemiz... son kitap umut bitmiş ağulu güller ağulu güller kırlangıçlar bir fanusun içindeler Tanrı hala b/izi b/ekliyor sevmelere gök/sözüne bak merdiven tavus güller şahittir ki bir zamanlar güzeldi yaşamak! ayşegül aşkım karagöz -rüzgar çanları- (kedileri ve kuşları çok seven şair) |
Siiriyin serbestliği mükemmek.
Kelimeler uyumlu.
Kafiyeler sevgiyle ahenkli.
Gönlüne sağlık.
Kutlarım.
Selamlar...