EMİR KULUBen cennette bir kul, bir kul idim Âdem ata belinde, bir hal idim Havanın derdi ney idi, özü ney idi Şeytan şehvete, ’HAK’ aşka bey idi Bey Murat etti diye, cennetten kovuldum Esfele safilinle yerildim, Ahsen’i takvimle övüldüm Ey Muhammed Mustafa’m benim Hata benim günah benimdi benim Sen gelesin cihana diye ey canlar canım Seni bilmek, bilmek din ile imanım Aliyyel Mürtaza medet, medet amanım Küntü kenze sırdaş ,sırdaş oldum Şükür Fatıma anneme gardaş ,gardaş oldum Hak gülünde dal idim, dal idim Goncam soldu Diken kaldı Cümle kuldan özür dilerim dikenimden dolayı Ne idim, ne oldum, ne olurum Ay Allah, nice olurum nice olurum Sensiz etme kaybolurum Dünya pazarında mezata düştüm Alan kim satan kim bilmedim Ekinim biçildi halka harman oldu Hak harmanında Sapım saman oldu Hayvanata yem oldum, yem oldum Sistem oltasına tenem takıldı Dünya balığında yunuslara döndüm Ben ettim sen etme sen etme derim Seninleyken sensizlik kederim Yarsuadım kim, kimin neyine Gâhî hak, gâhî şeytan üfler neyine Bilmem kime güvenir neden neyine Senden gayrı kimsesi yok ki Bilirken bilmez, bilmezken bilir oldum Bu nasıl dünya imiş canlar, ah canlar Acısını tatlı, tatlısını acı buldum Gücenme ey dünya, anam babam mezarım Sende bencileyin emir kulusun bilirim |