yaşıyor muyum sensiz
nasılım diye sorma yar
hüzünlenirim her veda da içim yanar
hüzün rüzgarları beni soluksuz bırakır
etme dünyamı zindan kabuslara çevirme
sitem etme sevdamı yaşamadın
kör kuyularda benim gibi boğulmadın
unuturum sandım unutamadım seni
beni sevmeyeni ben de sevmem demiştim
boyumdan büyük laf etmişim
kararlısın gitmeye almayalım birbirimizin zamanını
ağlamasın gözlerin gösterme bana
yine en zayıf yerimden vurma beni
iki söz söylesen dilin mi aşınırdı
yoksa aşkın yeniden mi alevlenirdi
oysa sen giderken elinde mendil
ağladığını görmeyeyim diye kapamasaydın gözlerini
hissetseydin senin için atan yüreğimi
nasıl titrediğini anlardın
alabilseydin ellerine yüreğimi
tarifsiz bir sevgi düşecekti avuçlarına
biliyorum kararlısın gitmeye
gitme diyemedim
kalman için çok neden olsa da
acıyan yerime dokunabilseydi parmakların
tek başıma kalmayacaktım ardında karanlıkların
zemheri geceler de soluğum içime hapsoldu
gidişin yüreğimi böyle dağlamasaydı eğer
dökülmezdi gözlerimden yaşlar kararmazdı içim
tarümar olmazdım yalnızlıklarda
anlıyorum aylardan Eylül ...


Refik
31.08.2014
İstanbul