Zor dostum zor
Yalnızlığın,
En güzel yanı Anıların hep taze kalması. Ölümü yaklaşanın Hayata daha sıkı, Sarılması gibi. İç sesimiz hep Gecelerde çalar kapımızı Başlarız sorgulamaya Hayatımızı. Arttıça gün be gün Sevilene duyulan özlem, Hep hazandır mevsimler Dil başka söyler, Gönül bir başka. Ümit ve ümitsizlik, Çelişir bir biriyle, Bazen Berrak bir pınar Kâh Volkan olur patlar. Zor dostum, zor dertlerini Karanlık gecelerle paylaşmak. |