Kim bilir
Belki de sizin için
Bu satırları
Çok önceden yazmalıydım
Fakat ahlakım gereği
Biraz zamana bıraktım
Belki anlık gelişmiştir diye
Hoşgörü ve sabırda kaldım

Daha sonra
Sizi ve insanlarla
Olan münasebetinizi düşündüm
Genellikle ben eksenli oluşu
Her şeye hâkim bir eda ile sunuşu
Etrafındaki insanların özgüven zaafı
Onlarında cemiyet içinde
Var olmak arzuları ve çabaları
Sizin fevkalade işinize geliyordu

Onlarla
Duygudaşlık
Ve görevdeşlik sağlayarak
Kendilerine göre
Çok zor engeller
Bir anlamda
Farklılıklarını yaşatıyordu
Hiç tanımadığı insanlar,
Sahne ve mikrofon
Size ne kadar yakın
Ve kolaysa, onlar için
Ulaşılması pek mümkün
Olmayan lahzalardı

Kültür ve sanat
Adına ufak bir jest ve ödül
Onların kendi dünyalarında
Saklanan hülyalardı
Fakat başarı ve ödül
Neye göre ve hangi niteliğe
Göre başarı olarak alınan
Mükâfattı, hiç anlaşılmadı

Hiçbir
Esamesi olmayan
Bir takım mahallî gazete
Ve benzeri yayın ortamlarında
Özel gayretle yayınlandı
Hazindir ki siz etrafınızda
Toplanan bu insanları
Emriniz altında sandınız
Ve çoğu kez yönetmeğe kalktınız

Her şeyin
Bir vakti vardı, demek ki
İçinde bulunduğumuz andı
Severken delicesine,
Överken sınırsız
Taltiflerle boğuyordunuz
En ufak bir tenkide karşı
Kapalı ve menkıbelerle
Savunma yaparak
Karşı tarafı dinlemekten
Usandırıyor ve söz
Hakkı vermiyordunuz

Adeta
Kendi sanal dünyanızda
Yaşatmak istiyor
Ve gayret ediyordunuz
En yakınlarınız dahi
Bu durumun farkına varıyor
Lakin cüret edemiyordu
Çünkü kızınca hiddet
Ve hıncının sınırı seni tanıyanları
Hayli korkutuyordu

Sizin hakkınızda
Kiminle konuşmuşsam
Ve tespitlerini söylemişsem
Beni onaylıyordu
İçinde bulunduğunuz ruh
Ve zihin yorgunluğunuz
Hayli ilerlemiş ama öteliyorsunuz
Bazen dramatik ve bazen de
Trajikomik hallere düşerek
Niçin imdat bekliyorsunuz

Tedavi olmak
İstemeyen ve reddeden
Siz olduğunuza göre niçin
Başkalarını üzüyorsunuz
Evet, bir zamanlar
Tanışmak güzeldi ve fakat
Neticesi son derece
Hazin şekilde gerçekleşti

Dilerim daha fazla
Zor duruma düşmeden,
Çare ve umut adına
Gayret eder ve normalleşirsin
Şifa ve devanın adresi bellidir,
Lakin insan dil ve kalp bakımından
Samimi olmalıdır, yoksa
Her çaba nefse açılan girdaptır

Bir takım garip
Ve anlaşılması güç yorumlarınız
Sanki günah çıkartır misali komikti
Hakaret ve iftira eden, sonra zan üzere
Yargıçlık ederek gündeme getiren siz iken
Sonra iyilik melaikesi gibi dua ettiğinizi
Söylüyor ve güven adına
Vefasızlığınızı aşikâr ediyorsunuz

Dost ve gönül insanı
Kötülüklerle iştigal etmez
Ondan emin olmak için gayret eder
Masum ve mahzun olan dostlar için
Fedakârlık yaparak başkalarının
Sinsi oyun ve tuzaklarına prim vermez
Bir insanın kalbi ve dili bir olmalı
Hınç ve hırs için dostunu satmamalı
Hele iftira ve ihanete asla bulaşmamalı…

Mustafa Cilasun