EKMEK
Pişmeden gelmedin önümüze
Piştinde geldin Kimi yarine yedirdi seni lokma lokma Kimi uğruna hapis yattı yıllarca Hamdın piştin yandın Değirmen misali dönüp yüreklerde ıslandın Buğdaydır senin aslın tane tane hislerimiz Öndüç olsun her zerresi helalse tokluğumuz Simit olup martılara yem oldun Kuruyup ufalandın kuşlara Parçalandın ellerde Her parçan hayat verdi canlara Katıksızda yendin fakir sofralarda İnsanlığa hizmette kusur etmedin Düğüne gittin Tarlaya gittin Askere gittin Ölüme gittin Şehirden şehre değişti adın Ankarada ebeleme dediler Elazığda fetil Bursada gartalaş Sivasta gilik oldun Niğdede halka Samsunda güdül oldun Sinopta kete Zonguldakta kömeç Orduda toraman oldun Konyada gömeç Çorumda pıt pıt eder ateşin kalbi İzmirde bezdirmeden yapılır imeceyle yufkalar Değişti senin adın ,ama değişmedi senin mayan Olgunlaşmadı insanoğlu Sense hep özeldin Öpüp başımıza koyduğumuzsun Sonunda hayata senin adını koydular EKMEK KAVGASI deyip durduk dünya telaşına.. Ülkühan Boz |
farklı ve gerekli bir konu dile gelmiş satırlarınızda
tebriklerim şiirinize
saygılarım duyarlılığınıza