mevsim
150- mevsim
Kısaca oldu her şey umutları ,saçları ,arayışları Kısa boylu atlara binip uzaklaştı Sözcükleri kesik ve kısa Lakin Özleyişleri ömürce oldu Unutulur sanılan acılar katıktı hayallerine Tüm kadınlara sevdalı Tüm özleyişleri mahpustu. Bir gün bir kadın sevdi gözleri Kırmızı siyah eşarplı bir Yörük kızıydı Iraktı bedeni asırlarca ama ki yakındı Bir gün fakirce özledi onu yüregi İşçi kadınlarda aradı kokusunu Dik başlı bir attı koştu gitti Bir Türkmen atıydı Altaylardan gelmişti Saçları uzun bir kısrak Toroslarda bir kara çadır Keskin bakışlı avrat Ölümdü papuçlarımdaki toz. Yatagımda çıplaktı gerçek zülümdü akşam gelen artık ayazdı mevsim. |