Akşam Olurken Ufukta
akşam olurken ufukta güneşin battığı yönde
seni gördüm güneş batmaya hazırlanırken doğuyordun yavaş yavaş ordan tam güneşin battığı yerden başlayacak olan karanlığı yırtıp yok ederek gülümsüyordun gözlerini süzerek baktıkça kamaşıyordu gözlerim doyumsuz güzelliklerle bütünleşmiş bedenin benliğimi sarıyordu bütün ihtişamıyla benim karanlığı yok seninle dolan dünyamın gecesi yok sarıyor evreni ve yüreğimi nurun göz yaşında telaş arzularda hasret diyar diyar gurbet nedir bilmem hasrete ağıt ayrılığa türkü söyleyemem güle baktıkça seni bülbülde kendimi göremem çünkü nseninleyim seninle bir bütün zamanın her anında her diliminde içimdesin yüreğimde ruhumda seninleyim ben hep seninle gerçeğinle olmasada hayalinle kölecioğlu yaşatıyor seni hayalinde hem yüreğinde hemde gönlünde olmasanda ömrünün gerçeğinde hep varsın hep hayalinde düşünde Ahmet kölecioğlu EKİM 1998 |