DÖNENCE
Kul hakkını yiyerek büyük olurum sandın.
Mala mülke aldanıp yalan söze inandın. Lale sümbül gezerek öze konarım sandın. Bir nefeslik canın var her şey tam bir dengede. Sonsuz güzelliklerin kıymetini bilmedin. Sen parayı taç yapıp insanlığı görmedin. Bu düzene aldanıp Yaradan’ı sevmedin. Lütfu sual olunmaz kainat bir dengede. Aldığın her nefesin bir sahibi yok sanma. Aciz olan kulların bir maliki yok sanma. Şu mükemmel düzenin Yaradan’ı yok sanma. Evrende bir noktasın dünya tam bir dengede. Kul himmet der büyüğüm benim param senden çok. Zengin der ben büyüğüm benim malım senden çok. Ademoğlu göremez Mevla’nın hikmeti çok. Döner durur dönence bütün evren dengede. Sen sen ol mala kanma, kötü bir iz bırakma. Dünya malını unut ardın sıra bırakma. Bütün insanlığı sev kırık bir kalp bırakma. Yaradan hassas kılmış her şey tam bir dengede. Samsun / 22 Ağustos 2014 Doğan KAN |