SANKİ DA BAŞ BELASİ
Taş değil ey sevduğum yoluna baş koydum baş
Anlamazsun halumdan anlamaz eş dost gardaş Eriyurum günbegün sevdandan yavaş yavaş Ya çağır da geleyim ya sen gel dağları aş Belundaki kamanun Sürmene’li ustası O güzel gözlerunun hastasuyum hastası Düşdüm kara sevdaya ancak senda devasi Beni Mecnun eyledun koymadun gözumde yaş Mektup yazarım mektup al hemen oku diye Sensuzluğum benzeyi tayfasuz boş gemiye Yaktun kavurdun beni sevduğum acep niye Rezil ettun aleme yüreğüme bastum taş Elunde parabelli kime satarsun caka Duydum her gördüğüne benden silkersun yaka Şimdi avunup da dur resmume baka baka Ağlamaktan bir hal ol ne göz kalsun neda kaş HASAN YILMAZ |