17 AĞUSTOS
Bir iniltiyle
moloza bulandı gece ağustos kışa yazdı unutulur mu seneler geçse de o kıyamet o sancı kimine göre afet kimine göre yazgı bana göre cinayet binalar dilsiz etraf sessiz bir buradayım nidası hasretinde çaresiz saatlere abandı betonlar kum tahta çivi harç tuğla özür bekledi insandan ayyuka çıktı kırk beş bin sessiz çığlık toprak utandı insan utanmadı nafile hayatlar bakanı hala mezarlık Sevgi ÜNAL |