Vefasız İnsan Oğlunabedenimi ciğerlerim ciğerimi itler yedi artık bir şey kalmadı geriye ne yarinım kaldı ne geleceğim lambalar çoktan söndü sokağım da caddelerim zaten uzaktı hiç aydınlatamadı ayaklarımı kör olası gözlerim görmedi varlığımı kuyularda yaşatıp çürüttü gençliğimi yaşlılığım maskara oldu emek verdiklerime horlandı dışlandı bekçi bırakıldı kapı önüne yasaklandı düşmana havlamam dişlerimi göstermem bile suç sayıldı kapı bensiz açılıp baş köşeye misafir edildi ağırlandı dostu olduğum can ciğerim tarafından soysuz insanlar artık kıstım kuyruğumu zincirleri kırıp yeniden hapsoldum kendi değerlerime acılar yüreğime büyük sancılar verse de zaten acılarla yoldaş olmayı doğarken kabullemiştim biliyordum yaşamak için arı olmak vardı dünyada ama hep çiçek olup bal verdim vefasız insan oğluna 16/08/2014 Muhtar Gazi TOPAL MALATYA |