Şemsiye sevmem
Az önce başladı yağmur;
Pencereyi açıp baktım bütün damlalarda sen varsın Durur muyum hiç dışarı çıkıyorum hemen Yağmur altında dolaşmaya bayılıyorum Ha unutmadan şemsiye kullanmayı da hiç sevmem İliklerime kadar ıslanmak istiyorum |
Ve sarildim damlalara icime cektim seni
keske dolu olsan yagsan kalbime kalbime
Saplanip kalsan oracikta*
Bitiyorsun iste bitme sen rahmetsin benligime
Topraklara kokunu birakiyorsun gitme
Ve herkes bayiliyor ardinda biraktigin serinlige
Hayirr diyorum sonra sen yalniz bana yagmalisin delice..
Korkuyorum...Ne olur olene kadar bitme.