-BİR ESKİ ZAMAN ŞEHZADESİ-
Kutlu bir hünkâra vakti zamanında
İnsanım şehzade olur da Vâkıf olur ilme irfana Bahtına yelken açar bir vakit. Soy o soy Boy o boy Koy o koydur da Oy balam oy mudur? Sırtını verir dağa Otağını kurar da yamaca Adar kendini davasına İnanır ulu Allah’ına. Düşünmez gayri Bir gönül ki sâfi Muzafferiyet ta ki Zaafiyet ne çare ki. Elde bir hüzün hikayesi Esir eder asırları bakiyesi Hakkın bu kudret sırrı ki Almaz insanın havsalası. Ne ki, gönlü geniş Bursam Yüreklere serper susam susam Bir an da lal olur insan Sünger çeker tarihe o an. Artık muradına ermez mi şehzadem? Muradiye’ye defnedilir beyzadem Selvilerin gölgesindesin ey zadem! Bir çiçek bahçesinde yatan Adem. L.T. |
Gönül coşkunuzu kutlarım…
Beğendim…
….............................. Saygılarımla selamlar.