Beni sev, ruhumu sar,hasaretim ar, ey yar!Çaresiz sessiz kalmalıyım Hiç kimseyi bizar etmemek için firkatinle yanmalıyım Ruhumun figanıyla hıçkırıklara kanmalıyım, feryadımın aczini anlatmalıyım Bir ömür suskun kalmanın ahıyla gözlerimi kapatmalıyım, nar içinde kalmalıyım Sevdanın çilesinedir ahım Hiç yüksünmeden sabredecek bir nefes olmak içindir bahtım Yazan kalemin kölesiyim, kul olmak adıma ne kadar sefgilim,irademe ağlarım Ruhumu cezbeden halin aynasıyım, kararan kalbimle nasıl kelam etmeye adanırım Lahzanın içinde bizardım Sinemin hüznüyle hem hal olan bir candım, nefesinle farktım Hissiyatımı vuran bir borandın, nazarınla durultan bir tavdın, geç anladım Ne kadar merakım varsa içinde saikleşen meramdın, demek ki nasipte ki hicrandın Halim sukutuna kandı Ruhuma el uzatan ne asude bir vicdandı, kalbime açılandı Alıp götüren bir hissayattı,sakin rıhtımlara nazar ettiren edebin halinde ki farktı Bir ömür hicranıma kefil olan aşktı,ne kadar bizarlığım kaldıysa şehr eden cenahtı Artık şevk var halimde Her ne kadar hakkıyla dillendiremesem de, seviç heryerde Umutlar baharın kavlinde, kanatlanmış nefeslerin vecdinden nükseden ahenkte Dilim kal eyliyor kalbimden, ruhum refakat ediyor şevkimden, hicran sustururken Nasıl bir hal ile yazayım Kalıbımı bir kenara bırakıpta, yüreğimle mi haykıratım Hasretin şadında bir ömür mü kalayım, içimi burkan sessizliğini nasıl anlayım Ecelin vakti mi olur, şevk ruha hangi manada dokunur, kul olmak aşksız soldurur Güle nazar et, kokusu ardır Hissetmeyen bir gönül, bilmem ki nasıl bir ummandır Aşk kul için vardır, sevda narın şehredilmesinde ki hakikat-i maslahattır Hak yakmak için yaratmamıştır, ecrin ve ihlasın vecdi ruhunu kurtaran firkattir Şekliyet kalbini karartır Masumiyet ve halis niyet ruhunu umutlarınla buluşturur Kalbin her manada aklındır, ruhundan tebarüz eden idrakin bu manada farktır İraden ehliyet sahibi olduğun için hülasandır, tercihlerin ahirinde ki makamındır Mustafa CİLASUN |