Doymamıştım Ben O Yeşil Gözlüye
Gençtik güzeldik ikimizde özgürdük
Görür görmez biribirimize ısınmıştık Gözlerimizle bakışıp kumrular gibi sevişmiştik El ele verip sinemada filmler izlemiştik Birlikte dans edip çılgınca eğlenmiştik Ayrılmamak için birbirimize söz vermiştik Beni kızlardan kendimden bile kıskanıyordu Yeşil gözlüm beni çok ama çok seviyordu Bende kapılmıştım ona çok sevimliydi Güzeldi,sıcacıktı sözleri çokta tatlıydı Gülünce gözlerinin içi gülüyordu O beni ben onu çok ama çok seviyorduk Biz asla birbirimizden ayrılmayız diyorduk Bir gün ayrılık rüzgarı alıp -götürdü onu benden Can kopmuştu sanki içimdeki bedenden İkimizde aynı rüyayı görmüştük Birbirimize ölesiye sarılmış ağlamıştık Rüyada sarılmak ayrılık demekmiş Ayrılmak birleşmek anlamındaymış Biz birbirimize doyamadan ayrılmıştık Oysa gönüllerimiz birleşmiş aşka susamıştık Yeni filizlenen bir aşktı bizimkisi Ayırdılar bir nisan sabahı ikimizi Alıp götürdüler aşkımı benden uzaklara Bandırma garına koştum son anda El salladım ikimizde gözyaşlarına boğulmuştuk Aşkı ikimizde son anda bulmuştuk Ama kader ayırdı bir trenle ikimizi biribirimizden Henüz bir mevsim geçmemişti aşkımızın üzerinden Nasıl kıyabildiler sevgi cellatları bu tomurcuk aşka Bizim birbirimizden başka sevdiği yoktu ki başka Derken acı acı öttü bandırma treni sahilde Alıp gitti sevdiğimi benden kalakaldım o halde O gün akıttım marmaraya gözyaşlarımı Yağmurla deniz sularına gömdüm acılarımı ’Kapat gözlerini kimse görmesin Yalnız benim için bak yeşil yeşil’ Diye şarkımızı söyledim martılarla birlikte Çığlık çığlığa ağladım sindim kimse görmesin diye Ayrılık ah ayrılık bizi ayırdın felek niye,ne diye Oysa doyamamıştım hiç o yeşil gözlü sevgiliye Nihat Gülle Şair ve yazar |