Soğuk Düşlerin Gölgesinde Sessizce
kocaman bir tokattı dosttan gelen
bir anlık mutluluk çok görüldüğünde düşerim başımı alırda sessiz kıyılara kalırım kendime daha dün gibi biliyorum hiç gülmedim hiç.. bu kadar aciz değildim/son serzenişimden önce elim ayağım buz kesiyor gözlerim yine kaldı kendine içimde büyüttüğüm sevgiler/karşılıksız kütük olup tıkandığında yutkunama nerden bilebilirdim ki nerden umuda yolculuğa çıkan hayallerin yolunu çok muhtaçken bir kaçışın sonunda seni buldum sen ben oldun aniden dilin kemiği yokmuş yüreğinde apansız yola giren dönemeçlerden layık değilim dostluğa sevgiye hak etmiyorum suçluyum biliyorum kendim ettim kendim buldum olmasaydın yokluğumdu/kaybedeceğim maviliklere baka kaldığım sabahlar akdenizin serin suları akar ruhuma huzur olurdu günle paylaşılmamış ne varsa paylaşılan duygular giden gemiler ayni limana geri döner fırtınaya yenik düşmemişlerse maviler uzun gecelerde kaybolur soğuk düşlerin gölgesinde/sessizce Cemal Karsavran berfin bahar 232.ci sayı... |