Duyulmadı çığlıkları
Durmuştu sanki zaman
Vardiya değil
Ölümdü yaklaşan
Çevirin arkadaşları gelmesinler
Azrail’di sırayı alan
Sağır, dilsiz, kör vicdanlar
Sorgular mı kendini şu an
Emek değildi kömüre karışan
Hayatın bedelidir
On dokuzunda çalışan
Kaç fidanın boynu bükük kaldı kim bilir
Nerede var ülkemden başka
Ekmek parasına satılık can
Soğutmaz zemherinin ayazı yüreklerdeki koru
Zıkkım olsun can yakarak verdiği harı
Umutlar çakılı kaldı yerin dibinde
Kan oturdu yetmiş milyonun yüreğine
Yağmur değil süzülen, gözyaşı
Ölüm serpildi somanın üzerine
Kesesi dolsun diye berdel oldu canlar birilerine
Daha kaç fidan yitirilir bu uğurda
Kimi üç aylık, kimi bir yaşında
Hangi merhem sarar yaralarını
Yetim kalanın ana koynunda
Karıştı kömüre bedenleri
Yoksul hayatı pahasına işletir madenleri
Eli yüzü ak içi karaların
Madencinin kanıyla yıkanır mı vicdanları
On dokuzunda bir yiğide biçilir mi kefen
Beyaz güvercin gibi süzülüp giderken
Sorulmaz mı?
Huzur-u mahşerde
Sorulmaz mı affeder mi sizi
Affeder mi vicdanlar
Ey ihmal eden, yakışmadı bu gidiş
Yakışmadı hiç birinize
Ne maden ne kefen
Hepsi için bu gidiş çok erken

Mekanları cennet olsun
Fatma NİŞANCI
17-05-2014