2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
856
Okunma
UMUT DÜŞMANI
Sözlerin kızılcık sopası gibi sertti
Dokunduğu her yeri acıtıyordu.
Ne gül olmayı becerebil din hayatta
Ne sevgi olup yüreğe akmayı.
Dilin çok sivriydi adeta bilenmişcesine
Kalbimi ortadan ikiye bölüyordu.
Ne aşka inandın sevdin
Nede sevene saygı duydun.
Ellerin kanlı ve kirlenmişti
yıllanmış aşkımıza kıymıştın
Ne bana gel dedin
Nede zalimliğine son verdin.
Hokkabaz misali oynuyordun gençliğimle
Ömrümden ömür çalıp gidiyordun
Ne kahkaha atmayı becerdin
Nede gülmeme izin verdin.
Nizamettin ERGÜL
5.0
100% (5)
Cevap Yaz