ÜLKÜ ŞEHİDİNE
HALİL ESENDAĞ’A
Beş Haziran günü, alaca şafak, Kin kustu kahpeler kara zindanda. O yağlı ilmiği taktıda nifâk Hâk’ka yürüdü can Halil Esendağ. *** Yağmurların hafif çiselediği, Şeytanlar’ın bile af dilediği, Kahpelerin gönül, meşk eğlediği, Unutulmuş erdir Halil Esendağ. *** Beklerken hak için,o kutlu fecri, Kımız gibi içti, urgandan ecri. Yürürken o Hak’ka hep dilediği, Gönüldeki yerdir Halil Esendağ. *** Kim bilmem derse bu eri utansın Ey kahpe dünya bil; sende yalansın. Doğruyu yok eden talan utansın Gözlerdeki fer’dir Halil Esendağ. *** Ağlıyor gözlerim, yıkıldı bir dağ Düşman kahpe olmuş hâlâ ardında. Bil ki sen özünü her andığında... Dillerdeki sır’dır Halil Esendağ. *** Sen ki verdiğinde o son soluğu, Unutamam seni, Ülkü çocuğu. Bilirim dün gibi son yolculuğu Yürekler de hınçtır Halil Esendağ. *** O mektubundaki kısacık yasın Hâk’ka rıza idi güzel ihlasın. Gökler de nur olup yağdı o nâşın Doruklar da devdir Halil Esendağ. *** Ruhun şâd mekânın cennetler olsun Geçmişten yeminli bana bir yolsun. Bu dâvâ için sen; ne ilk ne sonsun Bayraklaşmış eldir Halil Esendağ. *** Beş Haziran günü, alaca şafak, Kin kustu kahpeler kara zindanda. O yağlı ilmiği taktıda nifâk Hâk’ka yürüdü can Halil Esendağ. ............... K.Kurultay |