Ceza
ay ışığı vuruyor vuruyor üstüme
karanlıklarda göllgem gölgem yürüyor yürüyorum yalnızlıkların üstüne üstüne Sensizlik kaplamışken bu şehri cıkmazlara girmişken düşünceler Cık desem cıkmıyor git desem ne fayde.. Acıyı hapsettiğin sefil gölgeme nur topu gibi günlerin kanına girdin Yarattığın eserinim şimdilerde Benmişim kendime en büyük ceza Suratımda her suc ayrı bir imza Doğmaz güneşlere bağlandı vade Her şey bir gün gelir hesap ödenir.. Uzak şehirlerin,beni anlamadığı, anlamadan yargıladığı, öylesine bencil,öylesine vurdumduymaz, öylesine sağır dokunuşlarından sancılanıyor şimdilerde ömrüm.. ama dayanabilirim değil mi? her yara biqün iyleşmeye mahkum. kabullenmenin yürek istediği yollardaym sevdiğim sensizliğe alışmak zor. |