TÜKENMİŞ KALPLER ŞEHRİTükenmiş kalpler şehrinde Bir adam Kurşunluyor sevgiyi... Bir adam, Gözleri ateş kuyusu. Sözlerinde zehrin alev dilleri... Her acı sözü Buz sarkıtları, Saplanır düştüğü yerlere, Donar eğri büğrü. Yürekte taşlaşır duygular, İçin için yanar bir ateş sanki, Şekil alır kızgın kurşun gibi, Ok gibi... Tükenmiş kalpler şehrinde Bir kadın Boynunda kalın urgan... Bir denizdir sevgisi, uçsuz bucaksız, Kapalı avuçlarından sızar özlemi... Bir yudum su gibi hasrettir aşka, Ne dese bilinmez, anlarlar başka... Alnında yazgısı, Göğsünde yafta... Yanağında süzülür gümüş damlalar, Boğazına takılmış sessiz bir çığlık... Uzar...Uzar....Uzar da uzar... Bu şehir, Bu kahrolasıca şehir, Yutar sevgileri, bitirir Umutları boğar, bir yılan gibi... Dev dalgaları hortlar geceler boyu... O darağacı hep kurulu... Bir kadın sallanır yıllarca... Acısı bitmez, Gözlerinde ıstırap, her dem kopkoyu... Hâlenur Kor |
kuru gözleimde nefes alıdım az zaman,
dünü düşünmek yaşıyordum bulunduğum şu an,
ellerini sardıkça bana varışların, ölüyorum şiirlede ve şiirinde
saygımla
karan