Silkinip Uyanırken Gece (ömre ayaz vurmadan)
yüreğim tutunamadı bugün
düşen her yaprakta hüzün soluyordu an maviler başımda döne döne deniz sarhoş kıyılarda sallanıyordu iskeleleriyle şafağın kızıllığıyla yandım tenime değmeden bahar kuşbakışı daldım sensiz sabaha dudağımda adın şarkıydı karıştım sert esen sonbahara parçalarım her bir yanda hatıralarda aradım yırtılmış eski resimlerin içinden siyah beyazdı kareler gözlerin yüzün yılları sayar derin göllerde boğulurken duymadım hazanları takılmasaydım çarkına feleğin kırkikindi yağmurları düşmezdi şimdi darmadağınık kalışım sendendi bende benden öte ondandır yüreğim tutunamadı güne ayrılış rüzgarları eşliğinde güneşın kızıllığı alnımda gece sisli akşamlara gebe bir çocuk ağlıyor işte şuramda maviler laciverte dönerken dolunay’da yıldızlar’la düşeceksin alnıma günden topladığım çiçeklerdi allısı morlusu demet demet mektuplar yazdım sevgiliye hayalini düşlediğim gecede ilkin sen geldin ak bulutla silkinip uyanırken gece alkış dergisi sayı 104 Cemal Karsavran |