Öpüşmeyi Ben Bir Kelebekten ÖğrendimÖpüşmeyi ben bir kelebekten öğrendim Kanadına dudaklarımı koydum, gül sırtında Ömrümüzün ortasında bir yazda Kopar dilimi Söyleyeceklerim tam olmayacak asla Karıncalar anlattı bana ayak altında kalmayı Ezilmiş bir karadutun başında Anlamadı insanlar, anlamayacak asla Öpüşmeyi ben güneşten öğrendim Ağzım su, ağzım toprak, ağzım güneş doldu Hece ağacından söz toplarken Kopar dilimi Anlamadı insanlar, anlamayacak asla Ama olsun Ormana gireyim Sarılmadığım daha çok ağaç var Öpüşmediğim onca dal, onca yaprak var |
Sağım, solum; önüm, arkam güneş....
Şiir'di.