= SEN DAHA ÇOK AĞLARSIN = (GÖNÜL )Bırakıp bir kenara mavi, yeşil morları. Gönül niye başına hep karalar bağlarsın? Kolaylara bakmıyor seçiyorsun zorları, Bilmem ki inadından nasıl çıkar sağlarsın? Bu kafayla gidersen, sen daha çok ağlarsın. Alçaklara uğramaz gayet yüksek uçarsın, İlkbaharda don tutar; kara kışta açarsın. Sevmeyene koşar da sevenlerden kaçarsın, Hüsran düğümlerini ölümüne bağlarsın, Bu kafayla gidersen, sen daha çok ağlarsın. İnanırsın her daim hislerinin sözüne, Elinle ateşleri yakıyorsun özüne, Yazık değil mi senin yaşı dinmez gözüne? Bahar selleri gibi boz bulanık çağlarsın, Bu kafayla gidersen, sen daha çok ağlarsın. Ziyan olup gidiyor bak en güzel çağların! Gül açmaz, meyve vermez kısırlaştı bağların. Keşkelerle eriyor yüreğinde yağların, Hiç usanıp bıkmadan ciğerini dağlarsın, Bu kafayla gidersen, sen daha çok ağlarsın. Ölür müsün azıcık nasihatime uysan? Sana yalvarışımı, ikazlarımı duysan! Munis olup üstünden inat hırkanı soysan! Bilmem ki inadından nasıl çıkar sağlarsın? Bu kafayla gidersen, sen daha çok ağlarsın. Yeter! Yoruldum, bittim peşinden koşa koşa Beni bana bırak da dilediğince yaşa. İster pamuklarda yat; istersen kuru taşa, Kalırsın tenhalarda, kara yosun bağlarsın Bu kafayla gidersen, sen daha çok ağlarsın. Elbet aklın başına gelecek ya ne fayda! Uyan artık gafletten canına hatır sayda. Sabırsızca bekliyor Azrail oku yayda, Körpecik bedenine ak kefeni tığlarsın Bu kafayla gidersen, sen daha çok ağlarsın. Yüreğine içli nefesine sağlık sevgili Peri’m. |
Seversin seversin seversin…
Sana gelsede,
Gider.
Giden sevgiliye buyur edersin;
Dönerse senin olur.
Dönmezse elin.
---- 11.12.1967 – Adana
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul