Serhatlarımın semalarında çöken akşamda
Bozkırlarımda gün geceye dolanıyor
Işıksızım
Gece sessiz
Gece sensiz
Öksüz gece
Yetim gece
Esrik düşler kaldırımlarda düşe kalka
Gece beni bana anlatıyor
Sonra
Solumaya başlıyorum gecenin ayazını içime çekerek
Karanlığa uzatırken buz kesmiş ellerimi
Ana avrat sövüyorum sabaha gebe kalmış saatlere
Adını yazıyorum hiçliğin defterine
Yüzüme sürtünen rüzgara inat
Nefret edercesine sahtekar iki yüzlü aydınlığa
Yıldızlara bakıyorum gündüz değilim ben dercesine
Gündüzler kırık
Gündüzler kollarıma kelepçeler takıyor zulm edercesine
Kendince bakir saatlerde ruhlar tecavüzlerden ırak
Tekrar özgürleşen ruhum gece ile doğuşta
Gece doğmuşum dünyada şefkati bulacağım diye
Nedensiz zamana inat bir anda
Ve geceye selam dercesine
Gece eşim
Gece gülüşüm
Gece hüzün
Gece zulüm
Gece göz yaşlarım
İsyanım geceye neden izin veriyor gündüze diye
Bir kez daha bakıyorum yukarılara yıldızlara
Ve
Bağırıyorum gündüze
Kirletme diyorum
Eyyy sabah serbest bırak beni
Anamın rahminde bile bu kadar yalnız değildim
Hey gece ne oldu sana sustun güne gebe saatlerde
Dokunma ruhuma kirletme
Bırak istemiyorum günün ışığını
Ört gece utançlarımızı
Acılarımızı
Kederlerimizi
Makyaj çek zulme
Sakla
Gizle
Kirlenen dünyada günün ışığı ile gösterme yüzünü
Gitme izin verme yıldızların sönmesine
Bırak özgür kalsın ruhum sabaha inat
Kirletme bu sokakları sensiz saatlerde özletme karanlığı
Sen
Anamın rahmi ol yine
Eşim ol
Yarenim ol
Sırdaşım ol
Sen yoldaşım ol
Yarenim ol
Bak yorgun gece bitiyor
Çıplak arsız ay batıyor
Ayın batışını izliyor umutsuz gözlerim
Bırak gece
Sokaklar kirlenmesin
Sokaklarda ayyaş naralar sürünsün
Bir de
Koynunda hayalini yalayan esintinin varlığında
Bir ben
Ve gece
Serhatlarında
Semalarında
Kırağı çalınık bozkırlarında

Recep Yeşil
Ataköy...